ایلام- پایگاه خبری طلیعه زاگرس؛ ایلام امروز درگیر رکود عمرانی و بی‌عملی مدیریتی است؛ معاونت عمرانی استانداری نه تنها نتوانسته پروژه‌های بزرگ را به سرانجام برساند، بلکه عملکردش بیش از آنکه به اجرای پروژه‌های جدید منجر شود، در جلسات بی‌نتیجه، هشدارهای بی‌اثر و اولتیماتوم‌های نمایشی خلاصه شده است.

مردم تنها تصاویر سکوت و چهره بی صدا از معاون عمرانی در ذهن دارند، حداقل حرف بزنید تا مردم خدایی نکرده فکر نکنند حرف زدن هم بلد نیستید!

همراهی معاون عمرانی با مدیران ارشد بیشتر به بازدید از پروژه‌های دولت قبل محدود شده، تا جایی که در برابر پرسش‌ یک خبرنگار اصلاح طلب در مورد پروژه ای، پاسخ «به من مربوط نیست» داده می‌شود چرا که جایگاه ایشان بیش از آنکه بر کارآمدی پروژه‌های عمرانی استوار باشد، به سهمیه یک نماینده گره خورده است.

راه‌آهن ایلام همچنان در حد نقشه و وعده باقی مانده؛ قطاری که قرار بود امید بیاورد، به نماد بی‌اعتمادی بدل شده است.

جاده مهران-دهلران-اندیمشک هر روز جان مردم. می‌گیرد؛ مردم به جای توسعه، شاهد مرگ و حادثه‌ هستند. این جاده به جای شریان زندگی، به خط مرگ تبدیل شده است.

نقاط حادثه و افزایش تصادف بخشی دیگر از عملکرد ناموفق معاون عمرانی است که هیچ گونه ورودی به این مسأله نداشته و معلوم نیست در جلسات کمیسیون راه ها و تصادفات چه می گذرد.

پروژه های ایستگاه های پمپاژهای کشاورزی به خاطر چند متر لوله ناقص، زمین‌های تشنه را بی‌ثمر گذاشته‌اند؛ کشاورز ایلامی قربانی بی‌ مسئولیتی مدیران شده که البته بخشی از آن به مدیریت استان برمی گردد.

برج هنر که قرار بود نماد هویت و شکوفایی فرهنگی باشد، امروز به نماد رکود و بی‌توجهی تبدیل شده؛ دیوارهای نیمه‌کاره‌اش فریاد می‌زنند که هنر و فرهنگ در این استان اولویت نیست، هرچند معاون عمرانی حتی نمی داند محل پروژه کجاست!

زیرساخت‌های مرزی در مهران و چیلات که می‌توانستند ایلام را به دروازه‌ تجارت و تعامل منطقه‌ای بدل کنند، همچنان در حد شعار باقی مانده‌اند؛ مرزها بسته‌اند و فرصت‌ها از دست می‌روند، قطعا بخشی از این موضوع هم به ناکارآمدی حوزه معاونت عمرانی برمی گردد.

طرح‌های مسکن ملی در استان قرار بود سقفی برای خانواده‌های بی‌خانه باشد، امروز به قبرستان وعده‌ها تبدیل شده‌اند؛ واحدهایی که ساخته نشدند، زمین‌هایی که هنوز تعیین تکلیف نشده‌اند و خانواده‌هایی که همچنان در انتظار هستند، البته مردم ایشان را در جلسات می بینند که قشنگ نظاره گر هستند!

در نشست‌ها نیز با کلی‌گویی و طرح ابهام در اعتبارات، تلاش می‌شود مسئولیت‌ها به گردن دیگران انداخته شود؛ در حالی‌که شفاف‌سازی با این روش‌ها امکان‌پذیر نیست. رویکردی که شاید حاشیه امن ایجاد کرده، اما هیچ نتیجه‌ای برای توسعه پروژه های عمرانی استان دربر نداشته است.

ایلام در محرومیت عمرانی غرق است، روستاهایی هستند که هنوز آب آشامیدنی پایدار ندارند، جاده‌های روستایی در باران به باتلاق و در تابستان به گرد و خاک تبدیل می‌شوند، ساخت بیمارستان‌ها با کمبود اعتبار و طولانی شدن مواجه است.

قطعا در بخشی از معضلات شهری هم ایشان مقصر هستند، جناب معاون، شایسته نیست برای حفظ موقعیت خود به دنبال قربانی‌سازی باشید. مشکلات شهری با اقدام عملی و نگاه مسئولانه حل می‌شوند، نه با انداختن بار مسئولیت بر دوش دیگران.

در مجموع ایشان طی این مدت هیچ گونه هنر مدیریتی برای به سرانجام رساندن پروژه های عمرانی از خود نشان نداده است.

آقای معاون بس است! پروژه‌ها را از قبرستان وعده‌ها بیرون بکشید، سکوت چهره خود را حداقل بشکنید.

نکته پایانی :
فعلا به همین مقدار بسنده می شود اگر پاسخی در مقابل این نقد است درج خواهیم کرد و امیدوارم شاهد فراخوان برخی جیره خواران نباشیم چون این شما هستید که ضرر خواهید کرد.

• نویسنده : فرشته سنجیده